سولفات روی چیست؟
سولفات روی جزو 15 عنصر معدنی و ضروری است ، که بدن به آن نیاز دارد . این ماده یک ترکیب معدنی و مکمل غذایی است که از آن در کاربردهای فراوانی استفاده میشود
سولفات روی به عنوان مکمل در پیشگیری و درمان کمبود روی مصرف می شود . نیاز به این ماده معدنی در حالاتی از قبیل سوختگی ها ، سیروز کبدی ، دیابت ، بی اشتهایی ، گاستر کتومی ، اختلالات ژنتیکی ، نوزادان نارس ، عفونت های مزمن ، بیماریهای روده ، بیماری لوزالمعده ، بیماری کلیوی ، اختلات پوستی ، استرس و ضربه ممکن است افزایش یابد . روی برای حفظ ساختمان اسید های نوکلئیک ، پروتئین ها ، غشاهای سلولی ضروری است . به علاوه ، رشد طبیعی و تقسیم سلولی ، ترمیم بافتی ، بلوغ جنسی ، دستگاه تولید مثل ، عادت به تاریکی و دید در شب ، التیام زخمها ، دفاع ایمنی بدن ، ادراک چشایی و احتمالا پویایی از اعمال فیزیولوژیک وابسته به روی می باشند .
یکی از مهم ترین علل کمبود روی در بدن ، نقصان در یافت آن از طریق مواد غذایی است و این حالت به ویژه در بچه ها ، جوانان و کسانی که به مدت طولانی در رژیم غذایی یا پرهیز غذایی هستند دیده می شود. مواد غذایی مصرفی و آب نوشیدنی مهم ترین منابع روی در طبیعت می باشند . اختلالات جذب روده ای هم می تواند شبب کاهش این عنصر مهم یهنی روی در بدن شود . خوردن سبوس گندم یا سایر حبوبات که حاوی فیات فراوان هستند، هم چنین مصرف اسفناج و یا سایر مواد حاوی اگزالات به همراه غذا ، می تواند مانع از جذب روی در بدن شود . تجربیات نشان می دهد که چهار گروه از داروها ، باعث تشدید مصرف روی می شنود.
سولفات روی یک ترکیب معدنی و مکمل غذایی است که از آن در کاربردهای دارویی به منظور جبران کمبود روی و جلوگیری از ابتلا به آن مصرف می شود. فرمول مولکولی آن به صورت ZnSO4 است و تقریبا در تمام اشکال خود به صورت جامدهایی سفید رنگ است.
ترکیب فوق به صورت کریستال های سفید رنگ و ترکیبی از Zn و گوگرد می باشد در کشاورزی این ماده نوعی علف کش معمول برای کنترل قارچ ها است. رایج ترین فرم هیدراته ی آن هپتا هیدرات است که با نام ویتریول سفید شناخته می شود و از واکنش Zn با محلول سولفوریک اسید به وجود می آید.
مکانیسم اثر سولفات روی
روي براي حفظ ساختمان اسيدهاي نوكلئيك، پروتئينها و غشاهاي سلولي ضروري است. به علاوه، رشدطبيعي و تقسيم سلولي، ترميم بافتي، بلوغجنسي و دستگاه توليد مثل، عادت به تاريكي و ديد در شب، التيام زخمها، دفاعايمني بدن، ادراك چشايي و احتمالا بويايي از اعمال فيزيولوژيك وابسته به روي ميباشند.
جذب نمك هاي روي از مجراي گوارش ناچيز ميباشد. تقريبا20-30 درصد از روي موجود در رژيمغذايي از طريق دوازدهه و ايلئوم جذب ميشود. اين عنصر اساسا در گلبولهايقرمز و سفيد و همچنين در عضلات، استخوانها، پوست، كليهها، كبد،لوزالمعده، شبكيه و پروستات ذخيرهميشود. راه اصلي دفع روي (تقريبا 90درصد) از طريق مدفوع است و ميزان كمينيز از راه ادرار و عرق دفع ميشود.